Irgendeinisch isch de Ziitpunkt do,
wo jede vo üs muess die Welt verloh.
Irgendeinisch chönd mer nümmä chere,
alles nützt nüt, mer chönd üs no so wehre.
I has jo gwüsst, dass d'Ziit nöd uf üsere Siite isch au, well du scho es bitzeli älter bisch.
I has jo gwüsst, dass de Tag chunnt,
dass er nöcher ruckt mit jedere Stund.
Doch vo dir Abschied z'neh, das tuet weh.
D'Wohrheit, dass i di nie meh werd gseh.
Vo dir Abschied z'neh, das hani immer verdrängt, du bisch en Mensch, wo mich sehr guet kennt.
Dini warme Händ, so zart wie Siide,
s'Lache uf dim Gsicht, wo i mim Herz wird bliibe.
Dini warme Händ, wo mich no eimol tüend hebä,
i gspür din Puls, do isch no viel Lebä.
Doch dini Chraft loht no, du magsch nüme meh, du lohsch es passiere, lohsch es gscheh.
Dini Chraft loht no, s'Lebä wiicht.
Me gspürt wie Tod im Ruum umeschliicht.
Du bisch vo üs gange, i bliibe zruck. Lueg uf üsi gmeinsami Ziit, es wertvolls Stuck. Du bisch vo üs gange, i fahr a dim Dehei verbi. und wünsch mer, es chönt för en Moment nomel wie früehner sii...