Entdeckä

D Natur tuet sich uf, dene wo sie wönd entdeckä,

d Pflanze i ihrer Vielfalt, i ihrer volle Pracht,

Bäum wo sich in Himmel ue tüend reckä,

d Landschaft i ihrer Ganzheit, vo Schöpferhand gmacht.

D Kulture tüend sich uf, dene wo sie wönd entdeckä,

d Stimme i ihrne Farbe, bunt wie ihri Dialekt,

Gsichter us de Ferni, wo üses Interesse tüend weckä,

d Umgangsforme, de gegesitig Respekt.

D Hüser tüend sich uf, dene wo sie wönd entdeckä,

Familie i allne Forme, s Lebä so pur wie s ebe isch,

Willlkomme - niemert hett sich do z versteckä,

alli sitzed zum Essä nämlich am gliche Tisch.

D Herze tüend sich uf, dene wo sie wönd entdeckä,

Liebi entstoht, chunt, blibt und vergoht,

Begegnige, wo Guets i üs tüend bezweckä,

för s Neugierig-sii isch es niemols z spot.

Jo, di ganz Welt tuet sich uf, dene wo sie wönd entdeckä,

dezue langet mengmol scho en chline Schritt.

Mol liits uf de Hand, mol muesch di deno streckä,

gwüss isch, dass es immer öppis zum Findä git.

Text aus der Schreibzeit Oktober 2025